Amedspor’da galibiyet ateşini yakan isim: Andre Poko

VEYSİ POLAT

Bazı futbolcular vardır; kariyerleri boyunca hep savaşır, hep koşar, hep mücadele eder ama hak ettikleri sahne bir türlü onlara verilmez. Sonra bir gün öyle bir maç gelir ki, yılların emeği, birikimi, sabrı tek bir dokunuşla ışığa dönüşür. İşte Andre Poko’nun Amedspor sayfası tam da böyle bir gecede, Erokspor karşısında yeniden yazıldı.

BİR ORTA SAHA DEĞİL, BİR KARAKTER HİKÂYESİ

Fransa’da Bordeaux altyapısından profesyonel futbola adım atan Gabonlu orta saha, yıllar içinde Avrupa’dan Türkiye’ye, Türkiye’den İsrail’e uzanan zorlu bir yolculuğun içinden geçti. 330 maçlık kariyerinde istikrarı, enerjisi, bitmek bilmeyen presi hep konuşuldu; ama yıldız olmak için gereken o “büyük an” bir türlü kapısını çalmadı.

Amedspor’a transfer olduğunda kimse ondan bir destan beklemiyordu aslında. Ancak Poko, futbolu sadece ayaklarıyla değil, karakteriyle oynayan bir isim. Tribünler onun adını ilk duyduğunda ne olacağını kestiremiyordu ama bugün Diyarbakır sokaklarında konuşulan tek şey var: “Bu adam yeniden doğdu.”

EROKSPOR MAÇI: BİR MÜCADELENİN TAÇLANDIĞI AN

Dünkü kritik Erokspor maçı, Amedspor adına sezonun en zorlu virajlarından biriydi. Fakat sahaya çıkan Poko öyle bir görüntü verdi ki, tribündeki binlerce kişi daha ilk dakikalarda “bu maç onun maçı” dedi.

Sahada basmadık yer bırakmadı. Her ikili mücadeleye sanki bir kariyer borcu varmışçasına girdi. Top kaptı, top taşıdı, pas kanalları kurdu ve sonunda o an geldi:

Ceza sahası çevresinde bulduğu topu önce düzeltti, sonra adeta bütün kariyerinin ağırlığını hafifleten o şık vuruşu yaptı. Top ağlara giderken tribünler önce dondu, sonra tek bir patlamayla ayağa kalktı. Amedspor’un galibiyet ateşini yakan isim tartışmasız Andre Poko’ydu.

Ve belki de en önemlisi, bu gol “resmen kabul edilen” ilk golüydü. Aylarca üreten ama bir türlü tabelaya ismini yazdıramayan Poko için bu an, yeni bir defterin ilk sayfasıydı.

DİSİPLİN, HIRS, SAKİNLİK

Gabon Milli Takımı’nda 41 maç oynamış bir oyuncu için Türkiye yılları inişli çıkışlı geçti. Karabük, Göztepe, Altay… Çok koştu, çok mücadele etti, çok kart gördü. Avrupa’da “disiplin sorunu var” etiketi pek çok kez üzerine yapıştırıldı.

Oysa Amedspor’da bambaşka biri var. 9 maçta yalnızca 2 sarı kart. Saha içinde tamamen işine odaklı bir lider. Takımın temposunu belirleyen bir ritim. Poko, sadece iyi oynamıyor; oyunu bir karaktere dönüştürüyor.

TRİBÜNLERİN YENİ SAVAŞÇISI

Amedspor tribünleri kolay kolay bir futbolcuyu bağrına basmaz. Kalp ister, mücadele ister, adanmışlık ister. Poko, tüm bunları sundu. Erokspor maçında attığı gol sonrası tribünlere koşarken yüzünde öyle bir tebessüm vardı ki; sanki “nihayet anladınız, ben buradayım” diyordu.

Artık onu sadece bir futbolcu olarak görmüyorlar. Onu bu takımın ruhunu taşıyan, sahadaki savaşçıların ön saflarında yürüyen bir karakter olarak görüyorlar.

KÜLLERİNDEN DOĞAN BİR HİKÂYE

Andre Poko’nun hikâyesi bir yıldızın ışığı değil, bir işçinin emeği gibi. Parıltıdan çok terle yazılmış bir başarı. Belki de bu yüzden bu şehir onu bu kadar sevdi.
Dün gece Erokspor karşısında yazdığı o destan, sadece bir galibiyetin hikâyesi değil; küllerinden doğan bir futbolcunun yeniden sahneye çıkışıydı.

Ve bu daha başlangıç. Amedspor’un savaşçı kimliğiyle bütünleşen Poko’nun, sezonun geri kalanında çok daha fazla konuşulacağı şimdiden kesin.