Her şey Lorin için; Minik yüreklerden büyük davranış…

VEYSİ POLAT/ABORİ

 Diyarbakır’da yaşayan 3 yaşındaki Lorin Tavukçu’nun önce “egzama”, ardından “mantar” teşhisi konulan hastalığına çare bulunamayınca kendisine eve mahkum eden süreç başladı.

Lorin, en çok saçlarının kesilmesine ve akranları ile 3 aydır oyun oynayamamasına üzülüyor. Saçları dökülmeye başlayınca saçını makasla incelten annesine olan kızgınlığını da zamanla yenmiş. Her ne kadar Lorin’e yansıtmasalar da ailenin tüm fertleri onun bu durumuna çok üzgün. Çaresizce tedaviye cevap vermesini bekliyorlar.

Başındaki açık yaralar mikrop kapmasın diye sokağa çıkamayan Lorin’in psikolojisi bozulmasın diye 10 yaşındaki abisi Berat ve 1.5 yaşındaki kardeşi Muhammet Ali’nin de saçı kesilmiş. Akranlarını görünce ağlayan ve “Bana saçlarımı geri verin” diyen Lorin’e, kardeşleri, “Bak bizim de saçımız yok. Üzülme kökü biz de yine çıkacak” diye teselli ediyor.

Minik Lorin’i evinde ziyaret ettik. Oldukça durgun ve mutsuz. Bir an evvel iyileşip akranlarıyla parkta kaydırakta kaymak istiyor.

BAŞINI YASTIĞA KOYAMIYOR

Baba Mehmet Ali Tavukçu, Lorin’in en çok geceleri uyumada sorun yaşadığını anlatıyor. Tavukçu, “İlk dönemlerde yastıkla yatıyordu ancak son 10 gündür yaralar artınca deride incelme oldu. Yastığa kafasını koyunca acıdan uyuyamıyor. Nefesimle serinletiyorum o uyuyuncaya kadar. Her iki avuç içini alnına yaslayıp yüzüstü uyuyabiliyor ancak” diyor.

Lorin, şu ana kadar 4 hastane dolaştı ancak hastalığına çare bulunamadı. Mantar teşhisi nedeniyle uygulanan tedaviye Lorin henüz yanı vermiş değil.

Baba Mehmet Ali Tavukçu, kafasındaki yaralar nedeniyle uyuyamayan kızını nefesiyle uyutuyor.