Haber Abori
4 Kasım 2016’dan beri Edirne Yüksek Güvenlikli Cezaevi’nde bulunan eski HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş’ın yargılandığı davanın duruşmasına Ankara Sincan Cezaevi Kampüsü’nde devam edildi. Duruşmaya Edirne Cezaevi’nden SEGBİS yoluyla bağlanan Demirtaş, “Hiç tahliye talep etmedim, etmeyeceğim de” dedi.
Demirtaş ifadesine, açlık grevindekileri selamlayarak başladı. Gebze Cezaevi önündeki annelere yönelik polis şiddetinin onur kırıcı olduğunu ifade eden Demirtaş, “Annelerin gözyaşlarının rengi olmayacağını hatırlatarak kınıyorum” dedi.
Demirtaş ayrıca, “Bugüne kadar hiçbir merci hakikatin peşinde olmadı. Ne emniyet, ne savcı, ne bizi 1,5 yıldır yargılayan hakimler, ne itirazlarımızı yaptığımız AYM hakikatin ve adaletin peşinde olmadı. Kimse hakikatin, adaletin peşinde koşmadı” diyerek eleştirilerde bulundu.
Demirtaş’ın ifadesinden satır başları şöyle:
“Barış ve demokrasinin güçlenmesi için; sağduyunun, diyaloğun hakim olabilmesi için yapılan açlık grevleri devam ediyor. Hem arkadaşlarıma selamlarımı gönderiyorum hem de kamuoyunu duyarlı olmaya çağırıyorum.
Aralarında dosyamı takip eden avukatların da olduğu bir grup avukat arkadaşıma Kızılay Meydanı’nda sert bir müdahalede bulunulmuş, işkenceye varan uygulamalar yapılmıştır. Avukat arkadaşlarımı selamlıyor, kendilerine reva görülen bu muameleyi kınıyorum.
Savcı 15 no’lu fezlekede, 8 Nisan 2011’de suç işlediğimi iddia ediyor. Bir yürüyüş. Peki bu fezleke yürüyüşten hemen sonra mı hazırlanmış? Hayır. 7 Haziran 2015 seçimlerinden sonra, 6 Ekim 2015’te hazırlanmış. Bu fezleke, 7 Haziran ile doğrudan bağlantılıdır.
Ne hikmetse bu savcı tam 4 buçuk yıl beklemiş, 7 Haziran seçimlerinden sonra da fezleke düzenleyip Meclise göndermiş. Bu fezleke Mecliste tartışılmadan, Anayasaya aykırı bir şekilde dokunulmazlıklarımız kaldırıldı. Fezleke de, aradan geçen 4 buçuk yıla rağmen kelimesi kelimesine iddianameye dönüştürüldü.
Ben ve milletvekili arkadaşlarımın, evlerimiz basılarak kaçırılırcasına alınmamızın, birçok fezleke ve iddianamenin tamamında olduğu gibi, hukuk ve yargı alet edilerek yapılan ahlaksızca bir komplodan başka bir şey olmadığı, bu fezlekeyle de anlaşılmaktadır.
Erdoğan ve Davutoğlu tarafından, bugün olduğu gibi, kamuoyuna açık bir şekilde yargının baskı altına alınması ve Hükümete yakın medya tarafından 24 saat bunun propagandasının yapılması sonucu savcılar harekete geçmiştir.
Savcı ‘8 Nisan 2011’de KCK bir çağrı yapmış, BDP de bu çağrının yayınlandığı gün 2 bin 600 kişiyi toplamış, sivil Cuma namazı kılmışlar’ diyor. Keşke partim Erdoğan’dan bu kadar hızlı organize olabilse. Ama o kadar zorlama ki. O kadar uyduruk ki.
Haftalar öncesinden -medyaya da yansıyacak şekilde- partimin Diyarbakır il teşkilatı çalışma yapıyor, hazırlık yapıyor. Emniyet ile, Valilik ile görüşmeler yapıyor.
Alana malzemeler, günler öncesinden getirilmiş. Fakat savcı, şansını denemek için bir haber sitesinde çıkan haber üzerine ‘BDP aynı gün bu etkinliği planladı’ diyerek aleni bir komplo kurmaya çalışıyor.
[15 no’lu] Fezleke bir ciddiyetsizlik, bunu iddianameye dönüştürmek başlı başına suç. Zaten bu iddianameyi düzenleyen savcı hakkında HSK’ye yaptığımız suç duyuruları var. Cemaat ile ne kadar ilişkili olduğuna dair AKP’lilerin açıklaması var.
O gün benim grup başkanvekilim Bengi Yıldız dövüldü. Diyeceksiniz ki, ‘Ne var canım, ana muhalefet partisinin genel başkanı da dövülüyor, bu gayet hoş karşılanıyor.’ Doğru. Kendi hukuk ve ahlak anlayışlarıdır.
CD çözümü yapan bilirkişi raporunda eksiklikler var. Bu haliyle de suç oluşturan bir şey yok da, CD çözümlerine göre sanki orada ben tek başıma konuşmuşum. Herkes susmuş, ben konuşmuşum. Herkes susmuş da sanki ben tek konuşmuşum. Polis müdürleri ne demiş, en küçük bir bilgi göremiyorsunuz. Emniyet Müdür Yardımcısıyla konuşuyorum ama bilirkişiye göre ben tek başıma konuşmuşum, kendi kendime konuşmuşum. Ya da CD’de ses kaydı ayıklanmış, sadece benim sesim bırakılmışsa delil karartma var demektir, CD’yi görmedim ben.
Emniyet Müdür Yardımcısı ‘Biz burayı ablukaya aldık çünkü polislerimizden biri telsizini düşürdü. Telsizi bulana kadar bırakmayacağız buradakileri.’ Aynen bunu söyledi. Milletvekillerine Dağkapı Meydanı’nda fiili gözaltı yapmış. ‘Olur mu öyle şey’ dedim. Yani arkadaşlarımı hırsızlıkla suçluyor. Polis memuru da Allah bilir, telsizini nerede düşürmüş. Ben de kendisine bu hukuksuzluğu anlatmaya çalışıyorum. Bakın bunlar raporda yok. Biz tartışırken haber geliyor, telsizi kaç yüz metre ileride bulduk diye. Ablukayı kaldırıyorlar, bu defa çadır tartışması başlıyor. Ben de diyorum ki, meydanın kenarında bir park var, ne trafiği etkiliyor ne bir şeyi. Bu kez de diyorlar ‘toplayın çadır malzemelerini.’ Polis yasa dışı bir şekilde çadır malzemelerini götürdü. Biz de alandan ayrıldık. Ne yürüyüş var ne slogan var. Hiçbir şey yok ama 15 sene hapis cezası isteniyor.
Havuz medyasının bir gazetecisi TV’de ‘Demirtaş, örgütün kongresinin 21 no’lu elemanı’ diyor. Avukatım programın yapımcısına ulaşmak istiyor ama bağlamıyorlar. Gece gündüz algı oluşturmaya çalışıyorlar.
Ben hiç tahliye talep etmedim, etmeyeceğim de. Ama mahkeme heyeti olarak tutukluluğuma devam kararı verirken işte bu fezlekelere, bu CD çözümlerine atıf yaptınız. Yalan, iftira, komplo. Başka bir şey yok. İnsanın için acıyor, yargı nasıl bu hale gelebilir diye.
Büyük ve ünlü akademisyen ve siyasetçi, Ortadoğu’da barışın mimarı kişinin sözlerinden alıntı yaparak devam edeyim -Ahmet Davutoğlu- ki kendisi Türkiye’nin bu hale gelmesinden de sorumludur. Tutuklandığımızda başbakandı, bütün bu kararların altında da imzası vardı. Bugün de kendince muhteşem(!) tespitler yapan Davutoğlu’ndan dinleyelim, yargı ne haldeymiş. Bu hale getirenlerden biri de kendisi değilmiş gibi: ‘Hukuk güç biriktirme alanı değil, gücü denetleme alanıdır.’ Bunları söyleyen, siyasi tarihimizin en büyük hukuksuzluğuna imza atan başbakanlardan biri. ‘Milletvekillerinin yasama süreci içindeki etkinliği güçlendirilmelidir’ diyen Davutoğlu, bizi milletvekili kimliğimizle cezaevine gönderen başbakan olarak tarihe geçmiştir. Ahmet Davutoğlu, yargının ne hale geldiğini beyan etmek zorunda kalıyor. Biz söyleyince tarafız da bu da mı taraf?
Ahmet Davutoğlu da mı terörist? O da mı yargıya düşman? O da mı vatan haini? Hayır. Bizi öyle ilan ettiniz de, ona ne diyeceksiniz? Yargı konusunda durum dediği gibidir ama öyle bir iki yazı yazmakla da bu vebalden kurtulamaz. Dokunulmazlıkların kaldırılması tartışılırken bizim teklifimiz, Meclis iç tüzüğündeki usule uygun kaldırılmasıydı. Ama Davutoğlu, ‘Bu çok uzun sürer, başka bir formül bulalım’ dedi. Mustafa Şentop bu formülün mucididir. Bugün bizim seçilmiş milletvekili olarak hapiste olmamızın sebeplerinden biridir Mustafa Şentop. Eminim ki, o da Davutoğlu gibi ileride ‘Biz o dönemler çok yanlışlar yaptık’ diyecektir de, anlam ifade etmeyecektir.
Beni buraya atmanızın sebebi buydu. Yüksekdağ’ın ve tüm arkadaşlarımızın içeri atılmalarının sebebi buydu. Amacınız seçimlerde etkimizi kırmaktı. Ama ne halkımız ne de partimiz boyun eğdi. Sandıkta da halk dersini verdi. Seçimden sonra siyaset de yargı da yeni bir değerlendirme yapmak zorundadır. Bu gidişat iyi bir gidişat değildir. Ülke artık Anayasasızlık ve hukuksuzlukla yönetilemez. Bunu defalarca söyledim. Irkçılığı, faşizmi, baskıyı, zulmü, otoriterliği halk sandıkta silip süpürecektir. Bundan hiç kimsenin kuşkusu olmasın. Benim savunma yapma nedenim adalet beklentisi değil, adalet mücadelesidir. Savunma yapmam ülkede adaletin, yargının ve hukukun üstünlüğünün güçlenmesi içindir. Halkıma ve kamuoyuna duyduğum sorumluluğun gereğidir.
Size (mahkeme heyeti) doğrudan bir talimat gelmese de kamuoyunda oluşturulan algı, bir baskı kurma yöntemidir. Son seçimlerde, AKP Genel Başkanı meydan meydan dolaşarak benim videolarımı izletti. Beni yargılamaya, hüküm kurmaya çalıştı. Hatta bazı AKPli belediyeler, yol kenarına koydukları dev ekranlarda bizim videolarımızı 24 saat izletti. Sesli. Gelen geçen izlesin diye. Daha biz yargılanmadan, kamuoyunda mahkumiyet algısı oluşması için.
Söylediğim ve yaptığım her şeyin altında makul ve meşru sebepler vardır. Ben ‘Daha Öcalan’ın heykelini dikeceğiz’ dediğimde, Erdoğan’ın elinde Öcalan tarafından yazılmış iki mektup vardı. Çözüm sürecini başlatan mektuplar. Çözüm süreci de kısa bir süre sonra başladı. Ben o konuşmayı yaparken, ellerinde Öcalan’ın bir posteri var diye 15-20 kişilik bir genç grubunu kıyasıya dövüyordu polisler. Ben de hem mektuplardan haberdardım hem de Erdoğan’ın verdiği cevaptan. Ve Ankara’da şu konuşuluyordu, bu defa barış çok yakın ve bu barışı gerçekleştirecek olanların heykeli dikilecek. Aslında sözün patenti de bana ait değil. Bana çağrışım yaptıran şey, bir Hükümet yetkilisinin kullandığı cümledir.
O dönemde çıkıp itiraz etmiyor. Aradan 7 yıl geçiyor, Erdoğan bir seçim kampanyasında bu videoyu miting miting dolaştırıyor. Bu kadar küçülebiliyor. Utanç duyulur onun düştüğü halden. Bir ülkenin Cumhurbaşkanı, kendini bu kadar küçültmemeli.
Bugüne kadar hiçbir merci hakikatin peşinde olmadı. Ne emniyet, ne savcı, ne bizi 1,5 yıldır yargılayan hakimler, ne itirazlarımızı yaptığımız AYM hakikatin ve adaletin peşinde olmadı. Kimse hakikatin, adaletin peşinde koşmadı.
Bir Tweet attı diye hukuk profesörünü dahi evinden alıp tutuklayan yargı, Ana muhalefet liderine yönelik linç girişiminde bulunan darp eden kişiyi, cezaevi yüzü görmesin diye adli kontrole serbest bırakılıyor. (Kılıçdaroğlu’na saldıranların bırakılması.) Neden? Toplum korkuyu iliklerine kadar hissetsin diye. Peki başarılı olunuyor mu? Bunu son seçimler ortaya koydu.
Benim bu yargılamlarda ki savunmalarım; Bir adalet ve umut beklentisi değildir, Bir adalet mücadelesidir. Tarihsel sorumluluğum gereğidir.”
