DİYARBAKIR, “GİZLİ” İ(F)TİRAFLAR VE İŞ İNSANLARI…

VEYSİ POLAT

Türk Dil Kurumu’na göre iftira; “Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma” olarak tanımlanır.
İtiraf kelimesinin karşılığında ise aynen şöyle yazıyor; “Başkaları tarafından bilinmesi sakıncalı görülen bir gerçeği saklamaktan vazgeçip açıklama, söyleme, bildirme.”
İki kelime arasında her ne kadar harfler yer değiştirse de anlam olarak tezatlık oluşturuyor.
Gel gör ki Diyarbakır’da bu iki kelimeyi birbirine karıştıran, anlamsızlaştıran, sulandıran ve çok tehlikeli işler yapanlar var.
“Hiçbir şey gizli kalmaz” lafını unutmuş biri-leri…
Oysa hiçbir atasözü tartılmamış olsaydı günümüze kadar gelmezdi.
Şimdi esas konuya gelelim.
Biri-leri memleketin gelişmesini istemiyor.
İstemediği gibi bulanık suda geziyor.
Yüzüne gülüp arkasından Diyarbakırlıların deyimiyle “teneke” çalıyor.
Yalanlar, iftiralar, karanlık dehlizlerde “itiraf” olarak kayda geçiriliyor.
Listeler hazırlanıyor, isimlerin altı yalanlar üzerine kırmızı kalemle çiziliyor…
Sessiz sedasız gözaltılar yapılıp, haksız davalar açılıyor.
Binbir emek ve memleket sevdasına yatırım yapanlar, kişilik yoksunlarınca hedef tahtası haline getiriliyor.
İki kişi arasında konuşulan bir konu bir süre sonra soruşturmalara konu ediliyor.
Şimdilik isimlere ve itiraflara burada değinmeyeceğim.
Ama bu tablonun yaratılmasına zemin sunan veya sunanlar en başta kendine sonra da kentine ihanet ettiklerini bilsin!
Varsa biraz vicdan egolardan arındırsın kendini ve verilen sorumluluklarını yerine getirsin.